Insignem meriti uirum, quirinum placitum deo, urbis moenia Sisciae concessum sibi martyrem conplexu patrio fouent. Hic sub Galerio duce, qui tunc lllyricos sinus urgebat dicionibus, fertur catholicam fidem inlustrasse per exitum. Non illum gladii rigor non incendia, non ferae crudeli interitu necant, sed lymfis fluuialibus gurges, dum rapit, abluit. Nil refert, uitreo aequore an de flumine sanguinis tinguat passio martyrem, aeque gloria prouenit fluctu quolibet uuida. Summo pontis ab ardui sanctae plebis episcopus in praeceps fluuio datur suspensum laqueo gerens ingentis lapidem molae. Deiectum placidissimo amnis uertice suscipit nec mergi patitur sibi miris uasta natatibus saxi pondera sustinens. Spectant eminus e solo doctorem pauidi greges; nam Christi populus frequens riparum sinuamina stipato agmine saepserat. Sed Quirinus, ut eminens os circumtulit, heu, suos exemplo trepidos uidet; nil ipse proprii memor inter stagna periculi confirmat pia pectora uerbis mitificis rogans, ne quem talia terreant neu constans titubet fides aut poenam putet emori. | | Dicentem fluitantibus amnis terga uehunt uadis nec substrata profunditas saxoque et laqueo et uiro audet sponte dehiscere. Sensit martyr episcopus iam partam sibi praeripi palmam mortis et exitus ascensumque negarier aeterni ad solium patris: 'Hisu cunctipotens', ait, 'haudquaquam tibi gloria haee est insolita aut noua calcare fremitum maris prona et flumina sistere. Scimus discipulum Petrum, cum uestigia tingueret mortali trepidus pede, dextrae subsidio tuae subiecisse salum solo; Iordanem quoque nouimus tortis uerticibus uagum, dum fertur rapido impetu, ad fontem refluis retro confugisse meatibus. Haec miracula sunt tuae uirtutis, domine, ut, modo suspendar leue praenatans, summo gurgite fluminis cum collo scopulum traham. Iam plenus titulus tui est et uis prodita nominis, quam gentilis hebet stupor: absoluas, precor, optime, huius numc animae moras. Quid possis, probat amnicus. qui uectat silicem, liquor. hoc iam, quod superest, cedo, quo nil est pretiosius, pro re, Christe deus, mori!' Orantem simul halitus et uox deserit et calor, scandit spiritus ardua, fit pondus graue saxeum, corpus suscipiunt aquae. |